Psychoterapia osób współuzależnionych

Uzależnienie jest problemem, który dotyka cała rodzinę.

Współuzależnienie to taki sposób przystosowania do nałogu bliskiej osoby, który powoduje cierpienie i szkody. Mówi się, że wspołuzależnienie to reakcja, sposób przystosowania się do destrukcyjnej relacji. Z jednej strony czemuś służy, na coś pomaga, ale z drugiej przynosi także koszty i cierpienie. Bliscy osoby uzależnionej doświadczają wielu sprzecznych uczuć – od współczucia, troski, lęku o osobę uzależnioną do złości, bezsilności, nienawiści, zobojętnienia.

Rodzina stara się ze wszystkich sił zapanować nad nałogiem bliskiej osoby, ale efektem najczęściej jest tylko coraz większe poczucie bezsilności. Przewlekły stres spowodowany życiem z osobą uzależnioną prowadzi do przygnębienia, depresji, zaburzeń lękowych, chorób somatycznych.

Psychoterapia współuzależnienia pomaga uwolnić się z błędnego koła i skoncentrować na własnych potrzebach i celach. Wprowadzane podczas terapii zmiany w sposobie funkcjonowania osób współuzależnionych często uruchamiają bądź wzmacniają zmiany u osób uzależnionych w kierunku zdrowienia rodziny. Podczas terapii można również uzyskać informacje na temat mechanizmów uzależnienia i skorygować szkodliwe sposoby reagowania na nałogowe zachowania bliskiej osoby.